Silnik Diesla to przeżytek? Tak Opel pokazuje, że stać go na odrodzenie

Opel Grandland zadebiutował na rynku w 2017 roku jako owoc współpracy Opla i PSA Peugeot Citroen (prace nad tym modelem zaczęły się, zanim francuski koncern został właścicielem niemieckiej marki). Auto dzieli platformę EMP2 oraz układy napędowe z takimi modelami jak Citroen C5 Aircross, DS7 oraz Peugeot 3008. W 2021 roku SUV Opla przeszedł gruntowany face lifting, a aktualna oferta obejmuje wersję benzynową 1.2/130 KM, diesla 1.5/130 KM, dwie hybrydy plug-in: 1.6/224 KM oraz topowy 300-konny wariant GSe z napędem na obydwie osie. Ten ostatni wszedł do sprzedaży na początku tego roku. W segmencie kompaktowych SUV-ów do głównych rywali Grandlanda, poza wspomnianymi kuzynami, zaliczamy m.in.: Kię Sportage, Hyundaia Tucsona, Forda Kugę, Nissan Qashqaia oraz Skodę Karoq.

W teście sprawdzamy wersję wysokoprężną z topowym pakietem wyposażenia Bussiness Elegance, która nadal może stanowić rozsądną alternatywę dla hybryd i elektryków.

Opel Grandland 1.5D – nadwozie trzyma formę

Lata lecą, ale sylwetka Grandlanda wciąż może się podobać. Zastrzyk świeżości zaaplikowany w 2021 roku sprawił, że auto złapało pod tym względem drugi oddech dołączając do grona modeli z charakterystycznym dla marki pasem przednim Opel Vizor. Ten czarny panel grilla z centralnie umieszczonym logo łączy chromowaną listwą standardowe w wersji Bussiness Elegance adaptacyjne reflektory pikselowe IntelliLux LED. Dzięki temu zabiegowi nadwozie zyskało nowocześniejszy i jednocześnie bardziej elegancki styl, wzmocniony dodatkowo lakierowanymi w korze nadwozia osłonami nadkoli oraz 18-calowymi alufelgami.

Auto ma długość 4477 mm, szerokość 1906 mm i wysokość 1609 mm. Może też pochwalić się 20-centymetrowym prześwitem, dzięki czemu łatwiej poruszać się nim poza zwykłymi drogami czy podjeżdżać pod wyższe krawężniki w mieście.

Opel Grandland 1.5D – wnętrze i wyposażenie

Po liftingu Grandland zyskał nowoczesną deskę rozdzielczą z tzw. Pure Panelem, w skład którego wchodzą dwa ekrany: 12-calowy dla cyfrowych zegarów oraz 10-calowy, dotykowy dla systemu multimedialnego. Obydwa mają dość prostą czytelną grafikę, da się również zmieniać zakres prezentowanych informacji, choć akurat pod tym względem konkurenci oferują bardziej finezyjne rozwiązania. Zastrzeżenia można też mieć do rozdzielczości obrazu z kamery cofania.

System multimedialny bez problemu dogaduje się ze smartfonami. O ile jednak do połączeń głosowych wystarczy Bluetooth, o tyle Apple CarPlay lub Android Auto wymagają już połączenia przewodowego. Telefon jest też niezbędny, jeśli chcemy korzystać np. z nawigacji, gdyż standardowy system nie oferuje tego rozwiązania. To akurat popularny trend rynkowy. Mamy za to do dyspozycji tuner DAB, a sama obsługa nie stanowi większego problemu. Na plus Grandlanda należy zaliczyć także obecność fizycznych przycisków pod ekranem dla szybkiego dostępu do wybranych funkcji oraz osobny panel do sterowania automatyczną, dwustrefową klimatyzacją. Przyciski do obsługi audio, tempomatu i odbierania połączeń głosowych znajdziemy także na ramionach spłaszczonej u dołu kierownicy.

Dobrze na tle konkurentów wypada jakość wykończenia, zwłaszcza w wersji Bussiness Elegance, dodatkowo wzbogaconej w testowanym egzemplarzu o tapicerkę z Alcantary. Przednie fotele mają atest AGR (kampania na rzecz zdrowych pleców) i 8-kierunkową regulację, w tym elektryczną kąta pochylenia siedziska i podparcia odcinka lędźwiowego, i są bardzo wygodne. Na tylnej kanapie zmieszczą się trzy osoby, a brak tunelu środkowego sprawia, że nie brakuje miejsca na nogi także dla pasażera siedzącego w środku.

Opel Grandland, jaka pojemność bagażnika?

Bagażnik przy standardowym ustawieniu siedzeń ma przyzwoitą pojemność 514 l, a po rozłożeniu oparć dzielonej w stosunku 30:70 tylnej kanapy nawet 1652 l. Konkurenci dysponują odpowiednio: Kia Sportage – 591 i 1780 l, Hyundai Tucson – 620 i 1799 l, Ford Kuga – 475 i 1534 l, Nissan Qashqai – 436 i 1598 l, a Skoda Karoq – 521 i 1810 l.

Podłogę w bagażniku da się ustawiać na dwóch poziomach, dzięki czemu po rozłożeniu kanapy przestrzeń ładunkowa jest płaska lub ma uskok. W tej pierwszej opcji łatwiej przesuwać po niej lżejsze bagaże, a pod podłogą można schować drobniejsze pakunki. Nie ma tam koła zapasowego tylko zestaw naprawczy.

Drobne zastrzeżenia budzi widoczność do tyłu ograniczana przez szerokie słupki C, choć akurat tu podczas manewrowania przychodzi w sukurs wspomniana kamera cofania z widokiem 180 stopni i czujniki parkowania.

Opel Grandland 1.5D – jak jeździ i ile spala?

Diesle nie mają ostatnio dobrej passy i ich popularność systematycznie spada, ale pod względem wydajności i efektywności, zwłaszcza na długich trasach są poza konkurencją. W przypadku testowanego Grandlanda mamy do czynienia z czterocylindrowym, turbodoładowanym silnikiem o pojemności 1,5 l, który dysponuje mocą 130 KM i momentem obrotowym 300 Nm przekazywanym na przednie koła za pośrednictwem 8-biegowej skrzyniautomatycznej. To bardzo sprawny układ, który, choć nie robi z SUV-a Opla sportowca, to zapewnia rozsądne osiągi na co dzień. Owszem, przyspieszenie do setki w 11,5 s może nieco rozczarowywać, ale już subiektywne odczucia po wciśnięciu pedału gazu i podczas przyspieszania wywołują wrażenie, jakby auto było mocniejsze, niż wynikałoby to z suchych danych. Zwłaszcza w trybie Sport (do wyboru są jeszcze Normal i Eco), który czyni Grandlanda żwawszym za sprawą zmian w szybkości działania skrzyni, reakcji przepustnicy i siły wspomagania układu kierowniczego. Dzięki temu auto jest wystarczająco elastyczne, a w połączeniu z płynnie działającym automatem pozwala w razie potrzeby na dość dynamiczną jazdę. Biegi da się zmieniać w trybie sekwencyjnym łopatkami umieszczonymi przy kierownicy, ale przyznam, że korzystałem z tej możliwości sporadycznie.

Chętnie dezaktywowałem natomiast układ start-stop, który wykazywał się pewną nerwowością w działaniu, z każdorazowym szarpnięciem przy uruchamianiu silnika po zdjęciu stopy z hamulca.

Opel Grandland 1.5D – oszczędny silnik Diesla, żaden elektryk tak nie potrafi

Spokojny charakter napędu przekłada się na niewielkie zapotrzebowanie na paliwo. Średnia z testu to co prawda 6,3 l/100 km, ale przyznam, że połowa z ponad 400 km przejechanego odcinka przypadła na autostradę, a reszta na drogi miejskie. Zauważyłem jednak, że przy prędkościach do 120 km/h na trasie bez problemu można zejść w okolice 5 l/100 km, a to oznacza, że przy dalszych wypadach na jednym tankowaniu przejedziemy nawet 1000 km (zbiornik paliwa Grandlanda ma pojemność 53 l). Żaden elektryk jak na razie nie jest w stanie osiągnąć takiego rezultatu.

Opel Grandland 1.5D – prowadzi się komfortowo i bezpiecznie

Układ jezdny modelu został dopasowany do potencjału napędu. Zawieszenie z kolumnami McPhersona z przodu i belką skrętną z tyłu ma komfortową charakterystykę pracy. Miękko tłumi nierówności, zachowuje dobrą stabilność na zakrętach i tylko czasami cięższy przód wykazuje drobne tendencje do podsterowności. W roli rodzinnego transportera sprawdza się jednak bez większych zastrzeżeń.

Układ kierowniczy oceniam jako poprawny mając w pamięci znacznie lepiej skalibrowane rozwiązanie w hybrydowej wersji GSe, która zresztą ma także sztywniejsze sportowe zawieszenie.

Opel Grandland 1.5D – bogate wyposażenie, ale cena wysoka

Wersja Bussiness Elegance to obok wariantu GSe topowa odmiana wyposażeniowa Grandlanda. Poza wspomnianymi już elementami w standardzie znajdziemy tu m.in.: układ wspomagający jazdę po autostradzie: tempomat adaptacyjny Stop&Go oraz układ aktywnego utrzymania w osi pasa ruchu, wskaźnik odległości od pojazdu poprzedzającego z systemem ostrzegania przed kolizją i automatycznego hamowania, systemy wykrywania zmęczenia kierowcy i rozpoznawania znaków drogowych, układ ostrzegania o pojeździe w martwym polu, pilot parkowania (kierowanie półautomatyczne), przyciemniane szyby z tyłu oraz podgrzewane fotele przednie i kierownicę. Co ciekawe, to aktualnie jedyny pakiet dostępny dla diesla, co wpływa też na cenę. Ta startuje z poziomu 174 100 zł, a po uwzględnieniu opcji w przypadku testowanego egzemplarza sięga dokładnie 178 599,99 zł. A ile kosztują konkurenci?

Kia Sportage, Hyundai Tucson i Nissan Qashqai nie są już dostępni w wersjach wysokoprężnych. Ford Kuga z silnikiem 2.0 EcoBlue A8 o mocy 120 KM z pakietem wyposażenia ST Line i napędem na przód wyceniony jest na 183 040 zł, Skoda Karoq 2.0 TDI/115 KM ze skrzynią DSG, napędem na przednie koła i pakietem Style – na minimum 142 400 zł a wersji 150-konnej z pakietem Sportline, ale z manualną 6-biegową skrzynią – na 153 750 zł (wszystkie podane ceny nie uwzględniają promocji).

Warto dodać, że na drugą połowę 2024 roku Opel zapowiedział już debiut nowej odsłony Grandlanda, która powstanie na platformie STLA Medium koncernu Stellantis. Nowy SUV będzie mieć już napęd wyłącznie elektryczny i zapewni zasięg nawet do 700 km na jednym ładowaniu. Jeśli ktoś woli klasyczne rozwiązania marki w tym segmencie, to teraz na ich zakup jest ostatnia okazja.

Opel Grandland 1.5D – dane techniczne, wymiary, osiągi