Suzuki Vitara 2023 czy Vitara z 1988 roku? Hybryda 1.5 zaskakuje spalaniem

Suzuki Vitara nie ma łatwego życia. Musi walczyć z liczną konkurencją, która pod wieloma względami prezentuje bardzo wysoki poziom. Skąd wziął się japoński model?

W 1988 roku o SUV-ach a tym bardziej o crossoverach nikt nie słyszał. Oferowane wówczas samochody dawały się sklasyfikować w dużo łatwiejszy i przejrzysty sposób. Limuzyny były po prostu limuzynami, sportowe modele przybierały formę typowego coupe a dzisiejsze SUV były typowymi terenówkami. Po prostu. Debiutujące 35 lat temu Suzuki Vitara należało do tej ostatniej kategorii.

Suzuki Vitara z 1988 roku, czyli prawdziwa terenówka

Niewielki japoński samuraj (Suzuki w swojej ofercie miało kiedyś model o takiej nazwie) oparty jest na klasycznej ramie. Stylistyka zewnętrzna jest prosta. Finezja i polot? Ależ skąd! Chociaż za przejaw ekstrawagancji uznać można brezentowy dach oferowany w wersji 2-drzwiowej.

Vitara pierwszej generacji była dostępna jako auto 2-, 3- lub 5-drzwiowe. W przypadku tej pierwszej odmiany przestronność kabiny jest dyskusyjna. O ile z przodu da się jeszcze podróżować w relatywnie komfortowych warunkach, o tyle kanapę lepiej potraktować jako dodatkowe miejsce na bagaże. Tym bardziej, ze bagażnik nie grzeszy pojemnością i może pomieścić raptem 119 litrów pakunków.

Jakość materiałów we wnętrzu ciężko jest oceniać przez pryzmat współczesnych standardów. W kabinie dominuje twardy plastik, który w lepszym lub gorszym stylu (w zależności od użytkowania auta) zniósł próbę czasu. Podobnych słów można użyć w odniesieniu do wyposażenia. W starej Vitarze znajdziemy tylko to, co było najważniejsze w autach tej klasy 35 lat temu. Klimatyzacja nie należała do niezbędnych elementów. Jednak pierwsza Vitara swoje mocne strony skupiała w innych miejscach.

Suzuki Vitara pierwszej generacji to wolnossący silnik 1.6 i napęd 4x4

Auto dostępne było m.in. z wolnossącym silnikiem benzynowym 1.6 o mocy ok. 95 KM. Taka jednostka napędowa łączona była z 5-biegowym manualem lub automatem o 4 przełożeniach. Przyspieszenie od zera do 100 km/h trwało ponad 15 sekund, ale osiągi nie były najważniejsze. Najważniejszy był napęd, który przede wszystkim miał dzielnie sprawić się poza utwardzonymi szlakami.

Pierwsza generacja Vitary nie jest komfortowym samochodem. Ramowa konstrukcja, podniesione zawieszenie oraz mało precyzyjny układ kierowniczy nie czynią z niej świetnego kompana każdej podróży. Dodatkowo powyżej 100 km/h w kabinie robi się głośno, co także daje do zrozumienia, że terenówka Suzuki na autostradzie nie czuje się jak ryba w wodzie. Wystarczy jednak zjechać z gładkiego asfaltu, by poznać prawdziwy talent tego auta.

Standardowo napędzane są koła tylnej osi. Za pomocą wajchy można dołączyć napęd kół przednich. Na pokładzie jest także reduktor. Dodajmy do tego rozsądny prześwit oraz krótkie przednie i tylne zwisy, aby uzyskać utalentowane auto terenowe.

Terenowe aspiracje i możliwości zostały docenione po latach. Wiele aut, w tym to widoczne na zdjęciach zostało solidnie przerobionych na rasowe przeprawówki. Prosta konstrukcja, sprawny napęd oraz duże możliwości modyfikacji przekonały do starszej Vitary wiele osób.

Koniec produkcji modelu nastąpił w 1997roku. Następcą Vitary została Grand Vitara, która jednak, jak już sugeruje nazwa była autem większym i wyżej pozycjonowanym. Grand Vitara w dalszym ciągu miała ramową konstrukcję; nie bała się jazdy w teranie, ale z każdą kolejną generacją stawała się bardziej SUV-em. W 2014 roku pojawił się następca - powrócono do nazwy Vitara (bez Grand). Zupełnie nowy model został modnym crossoverem.

Suzuki Vitara 2023 kontra Vitara z 1988 roku

Stylistyki nowej Vitary nie da się porównać do pierwowzoru sprzed 35 lat. Auto ma modne, współczesne kształty i dostępne jest tylko w wersji 5-drzwiowej. Materiałowy dach znany z poprzednika? Dziś byłaby to zbyt duża ekstrawagancja. Zamiast niego wystarczyć musi kontrastowe w stosunku do reszty karoserii malowanie górnej części nadwozia.

Wnętrze współczesnej Vitary nie jest przesadnie nowoczesne. Przynajmniej jeśli chodzi o design oraz rodzaj pokładowych instrumentów. Zegary są w pełni analogowe, a komputer pokładowy obsługuje się archaicznymi „patyczkami”. Przejawem nowoczesności jest dotykowy ekran systemu multimedialnego. Menu jest proste, chociaż niektóre wirtualne przyciski są zbyt małe. Plus za klasyczny panel klimatyzacji. Minus za brak pokrętła głośności - obsługa tej funkcji przy pomocy dotykowego suwaka potrafi irytować.

Suzuki Vitara 2023, jaka pojemność bagażnika i wnętrze?

W porównaniu z protoplastą inaczej wygląda praktyczność nowej Vitary - dziś nikt nie kupiłby crossovera z ciasnym wnętrzem czy skromnym bagażnikiem. Vitara naszych czasówe bez problemu przewiezie 4 dorosłe osoby. Z piątką na pokładzie także sobie poradzi, chociaż osoba siedząca pośrodku tylnej kanapy nie będzie zadowolona. Pojemność bagażnika? 375 litrów.

Suzuki Vitara jako nowa hybryda 1.5

Nowością w gamie Vitary jest wersja Strong Hybrid. W nomenklaturze Suzuki oznacza to nic innego jak klasyczna hybrydę (wersje Hybrid bez Strong, są miękkimi hybrydami). Pod maską pracuje 1.5-litrowy silnik benzynowy wspomagany jednostką elektryczną. I właśnie silnik, jest tym, co poniekąd łączy oba modele.

Suzuki Vitara 2023 i wolnossący, oszczędny silnik

Oczywiście w przypadku starej odmiany Vitary o jakimkolwiek elektrycznym wsparciu silnika benzynowego nie może być mowy. Jednak wolnossący charakter obu jednostek napędowych, zbliżona moc oraz osiągi, które na nikim nie robią wrażenia w obu przypadkach można spiąć klamrą. Co ciekawe, benzynowy silnik 1.5 pracujący pod maska nowej Vitary pamięta jeszcze czasy Swifta z początku lat 2000. Chociaż tego faktu nikt z japońskiej marki oficjalnie nie potwierdza.

Suzuki Vitara Strong Hybrid, jak jeździ i ile spala?

Jak jeździ nowa Vitara w wersji Strong Hybrid? Zdecydowanie widać i czuć, że jest to auto typowo miejskie, które nie wzbrania się przed jazdą drogami szybkiego ruchu. Zdecydowanie różne w codziennym użytkowaniu od wiekowego i bardziej siermiężnego poprzednika.

Zaletą hybrydowego układu napędowego jest umiarkowany apetyt na paliwo. Uzyskanie wyniku na poziomie 6 l na 100 km to żaden kłopot. W gęstym ruchu miejskim spalanie wzrasta nieznacznie. Jedynie przy prędkościach autostradowych hybrydowa Vitara przestaje być abstynentem.

Chęć spożywania umiarkowanych dawek paliwa okupiona jest słabymi osiągami. Układ napędowy generuje 116 KM. Standardem tej odmiany jest zautomatyzowana przekładnia, która skutecznie tłumi jakiekolwiek dynamiczne zapędy. Na dodatek, ze względu ma swoją konstrukcję, przy każdej zmianie biegu półautomat stwarza wrażenie, jakby musiał wziąć głęboki wdech, a dopiero potem był w stanie wbić odpowiedni bieg. Wszystko to sprawia, że 100 km/h osiągane jest po ponad 13 sekundach.

Suzuki Vitara 2023 kontra Vitara z 1988 roku, podobne czy różne? Opina

Czy nowa Vitara odziedziczyła po swoim przodku jakiekolwiek zdolności terenowe? Co prawda w ofercie są wersje z napędem 4x4, ale jest to zupełnie inny rodzaj napędu (mniej sprawny w wymagającym środowisku). Do tego większość odmian nowej Vitary to auta przednionapędowe. O jakichkolwiek zdolnościach terenowych nie może być tu mowy. Chociaż z drugiej strony, obecni klienci od tego typu aut oczekują bezproblemowego radzenia sobie z krawężnikami a nie przemierzania wzdłuż i wszerz piaskarni w Kołbieli.

Pokazanie dwóch generacji Suzuki Vitary doskonale zobrazowało, jak bardzo zmieniła się motoryzacja. Rewolucyjnych wręcz zmian nie byłoby jednak, gdyby nie oczekiwania klientów, które także mocno ewoluowały. Kiedyś Suzuki Vitarę kupował człowiek, który potrzebował jej ponadprzeciętnych zdolności terenowych. Pierwsza Vitara nawet nie miała zamiaru udawać, ze jest wszechstronnym autem, które sprawdzi się na wielu płaszczyznach. To była i jest prawdziwa terenówka. Nowa Vitara także niczego nie udaje. Nie udaje auta… terenowego. To pełnoprawny, modny, współczesny crossover. Praktyczny, rozsądny, a wersji Strong Hybrid bardzo oszczędny, chociaż nieco ospały.

Suzuki Vitara 1988 kontra Vitara Strong Hybrid 2023, dane techniczne, wymiary, cena w Polsce