Sąd oddalił skargę kasacyjną ministra finansów, który uważał, że stacja paliw nie spełnia warunków do uznania jej za ZCP. Według organu przedmiotem sprzedaży będą jedynie poszczególne części składowe majątku spółki, które będą opodatkowane VAT na zasadach ogólnych. W interpretacji minister zakwestionował, że wraz ze sprzedażą stacji paliw na nabywcę nie przechodzą należności i zobowiązania wygenerowane przez tę stację. W opinii ministra finansów niewystarczające jest przejście tylko takich składników niematerialnych, jak lokalizacja, klienci oraz organizacja.
Sędzia Krzysztof Stanik podkreślił, że stacja paliw stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Dla uznania, że mamy do czynienia z ZCP, wystarczy, gdy zespół jego składników musi stanowić niezbędne minimum, bez którego dane przedsiębiorstwo nie mogłoby realizować swoich zadań.
W skład sprzedawanej stacji wchodziły wiaty, zadaszenia i budynki, plac z chodnikiem, parking, zbiorniki i dystrybutory, stacja LPG oraz kompletne wyposażenie magazynowe i biurowe. Stacja była też kompletnie wyposażona w system komputerowy oraz oprogramowanie. Wyrok jest prawomocny.
Reklama
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 22 marca 2012 r., sygn. akt I FSK 815/11.
www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia