Niezniszczalny diesel? Ale o takim mercedesie nie słyszałeś! Zobacz ZDJĘCIA

1 Przez 11 lat wyprodukowano niemal 1,9 mln sztuk 190-ki. W latach 80. baby benz robił szaloną karierę między innymi dzięki nowo opracowanym silnikom Diesla o czterech (OM 601) lub pięciu (OM 602) cylindrach...

2 Wówczas testujący model 190 chwalili sobie niskie zużycie paliwa oraz niewielki poziom hałasu, a jednocześnie wysoką moc i moment obrotowy (jak na tamte czasy). Turbodoładowany wariant jednostki OM 602 zmienił wizerunek diesli jako wołów roboczych. Jakim cudem?

3 Napędzany doładowanym silnikiem OM 602 mercedes 190 D 2.5 Turbo zaprezentowany w 1986 roku rozpędzał się od 0 do 100 km/h w ciągu zaledwie 11,5 sekundy (wówczas ta wartość robiła wrażenie). W czasach świetności szanowaną cechą wysokoprężnych odmian "190" było wyciszenie - z tego względu nazywano je "szepczącymi dieslami"...

4 W rok po debiucie rynkowym pod maskę modelu 190 trafił silnik 2,3 l z 16-zaworową głowicą, rozwijający moc 185 KM. W 1988 roku jednostka 2,3 została zastąpiona większą, 2,5 l o mocy 195 KM. Limitowane modele evolution 2,5 l rozwijały moc 195 K (Evo I) i 235 KM (Evo II - pojawiło się w 1990). Łącznie wyprodukowano po 502 sztuki każdej z tych wersji. Obecnie odmiany Evo uważa się za białe kruki motoryzacji - auta te są poszukiwane przez kolekcjonerów. Ceny egzemplarzy w bardzo dobrym stanie przyprawiają o zawrót głowy - Evo I kosztuje ok. 150 tys. zł, a Evo II - 260 tys. zł.

5 Dziś poczciwa 190 na tle innych samochodów z lat 80. wyróżnia się solidną budową (podzespoły mechaniczne są trwałe, niewielka zawartość elektroniki), dlatego szukając taniego auta, które mimo wieku nie będzie sprawiać kłopotów warto zastanowić się nad tym modelem mercedesa. Słynące z niezawodności diesle, szczególnie wolnossący silnik 2.5/90 KM potrafią przejechać nawet ponad 500 tys. km bez napraw. Ciekawostką w historii tego modelu jest fakt, że niemieccy inżynierowie rozważali też wprowadzenie do produkcji odmiany z napędem elektrycznym!

6 W 1990 roku w Hanowerze zadebiutował samochód badawczy zbudowany na bazie "190". Jego tylne koła napędzały dwa silniki elektryczne - po jednym na koło - o mocy 16 kW (22 KM) każdy...

7 Energia do zasilania dwóch silników elektrycznych pochodziła z akumulatorów niklowo-sodowych. W opinii ówczesnych inżynierów Mercedesa jedną z zalet takiego rozwiązania była ograniczona liczba i masa elementów mechanicznych.

8 W latach 1992-1996 na wyspie Rügen przeprowadzono testy z udziałem 60 samochodów osobowych i dostawczych. W czteroletnim eksperymencie wzięły udział również Mercedesy, w tym 10 egzemplarzy modelu 190 z napędem elektrycznym. W czasie prób jeden z nich osiągnął roczny przebieg równy 160 tys. km.

9 Siedem elektrycznych "190" o masie około 1400 kg każda otrzymało akumulatory sodowo-niklowo-chlorkowe, zapewniające zasięg około 110 km, oraz zróżnicowane jednostki asynchroniczne.

10 Trzy kolejne egzemplarze wyposażono w akumulatory niklowo-kadmowe, pozwalające na jednorazowe pokonanie około 40 km. Wszystkie auta ładowano na stacjach z kolektorami słonecznymi.

11 Podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie w 1993 roku zaprezentowano kolejny samochód elektryczny Mercedesa - tym razem z silnikiem o mocy 35 kW (48 KM), bazujący na typoszeregu 202. Podobnie jak w poprzedniku wykorzystano akumulatory ZEBRA. Baterie umożliwiały przejechanie bez ładowania dystansu 110 km. Ponadto w 1993 roku, na stoisku Mercedesa pojawiły się wtedy dwa wczesne prototypy klasy C z napędem hybrydowym: jeden z układem równoległym, a drugi z szeregowym. To była zapowiedź zmiany warty i koniec produkcji modelu 190.