Bezpośrednia linia rodowa klasy S w okresie powojennym rozpoczyna się wraz z modelem 220 (W 187). Jego premiera w 1951 roku - po zakończeniu pierwszego etapu odbudowy Niemiec - oznaczała powrót Mercedesa do segmentu aut luksusowych.

Trzy lata później pojawił się zupełnie nowy model o tej samej nazwie. Nowy typ 220 (W 180) to pierwszy Mercedes z silnikiem 6-cylindrowym i nowoczesną wówczas, opływową karoserią typu "ponton". Wraz z debiutem odnowionej, mocniejszej wersji 220 S w 1956 roku, oznaczenie "S" stało się nieodłącznym elementem topowych modeli Mercedesa.

Rok 1958 to debiut 220 SE (W 128) - jeszcze mocniejszej odmiany, zaopatrzonej w silnik z wtryskiem paliwa, podobnie jak luksusowa limuzyna 300 d (W 189), zaprezentowana rok wcześniej.

"Skrzydlaki" wprowadzone w roku 1959 (220, 220 S oraz 220 SE z serii W 111) zyskały swój przydomek za sprawą przydatnego podczas parkowania wyprofilowania tylnych błotników. Ich kształt przypominał "płetwy".

Nowa generacja reprezentowała szczególny postęp w historii motoryzacji - po raz pierwszy nadwozie ze strefami zgniotu projektu Béli Barényi znalazło zastosowanie w seryjnym samochodzie

Flagowy model 300 SE (W 112) z zawieszeniem pneumatycznym i nową przekładnią automatyczną ujrzał światło dzienne w 1961 roku. Dwa lata później dołączyła do niego wersja z dłuższym o 10 cm rozstawem osi, oferująca dodatkową przestrzeń na nogi dla pasażerów tylnego rzędu

W 2005 roku, po 34 latach jazdy mercedesem 280 SE (W 108), podczas salonu samochodowego w Detroit George i Luzstella Koschel zostali uhonorowani przez Mercedesa za lojalność wobec marki. Ich mercedes, od chwili zakupu w 1970 roku, miał wówczas na liczniku ponad million mil (ok. 1 600 000 km)

W 1965 roku "skrzydlaki" ustąpiły miejsca limuzynom 108 i 109. Poza modelami z konwencjonalnymi, stalowymi sprężynami, serię 109 (wyróżniającą się przedłużonym o 10 cm rozstawem osi) oferowano także z zawieszeniem pneumatycznym.

Na czele gamy stanął topowy wariant 300 SEL 6.3, zaprezentowany w 1968 roku wyposażony w mocny silnik V8 wprost z limuzyny Mercedes 600. Poza wysokim wówczas poziomem komfortu i najwyższej próby wykończeniem, oferował on osiągi godne samochodów sportowych...

Imię typoszeregu 116, debiutującego w 1972 roku we Frankfurcie, pozostawiło trwały ślad w gamie Mercedesa - od tej pory wszystkie topowe limuzyny są oficjalnie znane jako klasa S...

Nowe nazewnictwo szło w parze z innowacjami - pojawił się odporny na zderzenia zbiornik paliwa, bezpieczne, czteroramienne koło kierownicy, chroniące przed brudem boczne okna, większe przednie lampy, a także żebrowane tylne światła...

Seria W 116 zastąpiła modele typoszeregu W 108/109. Początkowo oferowano ją w trzech wersjach: 280 S, 280 SE oraz 350 SE. Odmiany 280 S i 280 SE były napędzane 2,8-litrową jednostką R6 o oznaczeniu M 110, znaną z W 114. Model 350 SE wprawiał w ruch 3,5-litrowy silnik V8 (M 116). Kilka miesięcy po debiucie do oferty dołączył większy motor V8 o pojemności 4,5 litra (M 117)

W 1973 roku na rynku pojawiły się odmiany 450 SEL i 350 SEL z wydłużonym o 10 cm rozstawem osi (z 286,5 do 296,5 cm). Długość nadwozia wzrosła z 496 do 506 cm. Dodatkowe centymetry pozwoliły na zwiększenie ilości miejsca na nogi dla pasażerów tylnej kanapy. W 1974 roku wprowadzono także wersję 280 SEL. Przypominamy, że klasa S została nagrodzona europejskim tytułem Samochodu Roku 1974...

W maju 1978 roku gama modelowa serii 116 poszerzyła się o kolejną wersję - 300 SD. Jej debiut stał się nie mniej spektakularny niż 450 SEL 6.9, mimo że oba modele znalazły się na przeciwnych krańcach oferty. Po raz pierwszy w historii samochodów tej klasy, klasa S napędzana była silnikiem wysokoprężnym. Pięciocylindrowa jednostka o pojemności 3 litrów, doskonale znana jako źródło napędu modelu 240 D 3.0 (59 kW/80 KM), po zaopatrzeniu w turbosprężarkę generowała moc 115 KM. Opracowanie tej niecodziennej wersji, dostępnej wyłącznie w USA i Kanadzie, stanowiło odpowiedź na zaostrzone normy zużycia paliwa w USA. Regulacje Corporate Average Fuel Economy, pomysł administracji prezydenta Cartera, wyznaczyły średnie zużycie paliwa dla całej gamy modeli danego producenta. Poprzez rozszerzenie oferty o wersje wysokoprężne - z natury bardziej ekonomiczne - możliwe było uzyskanie wyników poniżej ustawowego limitu. Rok później Klasa S - również jako pierwsza w historii - otrzymała układ ABS, pozwalający na zachowanie sterowności nawet w sytuacji awaryjnego hamowania. Układ ten jest dzisiaj standardem wśród aut wszystkich klas....

Poduszka powietrzna, teraz kluczowy element samochodowego bezpieczeństwa, zadebiutowała w 1981 roku w serii 126, wprowadzonej na rynek dwa lata wcześniej. Mercedes 500 SEL na zdjęciu (1983 rok) powstał dla Jana Pawła II - na pokładzie rozwiązania podnoszące bezpieczeństwo

Inne znaki szczególne modelu to m.in. aerodynamicznie ukształtowane nadwozie i lekka konstrukcja...

"126" miała swoje zasługi również w dziedzinie designu - po raz pierwszy w historii aut Mercedesa chromowane zderzaki ustąpiły miejsca wykonanym z tworzywa, odpornym na "szkody parkingowe"

Początkowo uznane przez niektórych za niezbyt wyszukane, linie serii 126 wkrótce zyskały miano ponadczasowych i eleganckich w każdym calu. Na zdjęciu model opancerzony

W 1991 roku na drogi wyjechała nowa generacja mercedes klasy S. Twórcy serii 140 dążyli do osiągnięcia maksymalnego poziomu komfortu - nie tylko przez powiększenie wymiarów samochodu czy zastosowanie podwójnych szyb w celu optymalnej izolacji akustycznej. Model 600 SE/SEL był pierwszym Mercedesem zasilanym silnikiem V12...

Seria 140 zapisała się w historii motoryzacji również jako pionier w dziedzinie bezpieczeństwa: w 1995 roku system kontroli stabilności ESP trafił do standardowego wyposażenia odmian V12 i opcjonalnego odmian V8. Rok później dołączył do niego system wspomagania hamowania BAS

Mniej kilogramów i jeszcze wyższy poziom bezpieczeństwa oraz wygody – tak projektanci zachwali zaprezentowaną w 1998 roku nową generację klasy S. Mimo porzucenia zwiększających masę samochodu rozwiązań, takich jak podwójne szyby, nowy model znów podwyższał poprzeczkę w dziedzinie komfortu, w czym zasługa między innymi elektronicznie sterowanego zawieszenia pneumatycznego AIRMATIC, systemu multimedialnego COMAND oraz funkcji kontroli odległości DISTRONIC. Wprowadzony w 1999 roku układ Active Body Control (ABC) ograniczał przechyły nadwozia.

Po raz pierwszy w ofercie pojawił się wariant AMG - S 55 AMG - porywający klientów osiągami i prowadzeniem. Jesienią 2002 roku topowa odmiana "cywilna", pozbawiona emblematów AMG - S 600 - została wzmocniona i przekroczyła magiczną barierę 500 KM. W tym samym czasie wyposażenie serii 220 wzbogaciło się o system PRE-SAFE, zdolny przygotować samochód do nieuchronnego zderzenia poprzez automatyczne zainicjowanie działań mających na celu optymalną ochronę kierowcy i pasażerów. W ramach modernizacji, Klasa S po raz pierwszy zyskała także inteligentny, stały napęd na obie osie 4MATIC

Seria 221 jest produkowana od 2005 roku. Na pokładzie system multimedialny COMAND z kontrolerem zlokalizowanym na tunelu centralnym pozwala na obsługę funkcji samochodu. Na liście udogodnień jest też system Night View Assist, układ kontroli odległości DISTRONIC PLUS oraz Brake Assist Plus, uzupełniony w 2006 roku o system PRE-SAFE z autonomicznym, częściowym hamowaniem.

Kolejne układy wspomagające - Blind Spot Assist, Lane Keeping Assist oraz Speed Limit Assist - zwiększają bezpieczeństwo. Seria 221 ustanawia także nowe standardy w dziedzinie bezpieczeństwa fizjologicznego, co wykazały pomiary tętna różnych kierowców.

Zmodernizowana odmiana serii 221 wyjechała na drogi w 2009 roku. Do oferty dołączył wówczas model S 400 Hybrid - pierwszy luksusowy Mercedes z napędem hybrydowym i pierwszy produkowany seryjnie samochód z baterią litowo-jonową. Inne nowości to czysty diesel S 350 BlueTEC z 2010 roku oraz modele S 350 i S 500 BlueEFFICIENCY z silnikami benzynowymi z bezpośrednim wtryskiem paliwa. Na początku 2011 roku, Mercedes wprowadził klasę S z jednostką 4-cylindrową. Jak zapewniają twórcy serce modelu S 250 CDI potrzebuje tyle paliwa, ile zużywa samochód kompaktowy - bez żadnych uszczerbków na osiągach i komforcie.

Oprócz samochodów luksusowych, Mercedes od zawsze oferował samochody spełniające kaprysy… Reprezentantem tej kategorii był "Super Mercedes" z 1930 roku, znany także jako 770. Napędzany doładowanym mechanicznie, 8-cylindrowym silnikiem o dużej pojemności, służył jako limuzyna koronowanych i niekoronowanych głów państw, świata przemysłu i finansów

Po drugiej wojnie światowej Mercedes po raz kolejny zdominował klasę samochodów luksusowych. Model 300 (W 186) zadebiutował obok modelu 220 podczas pierwszego salonu samochodowego we Frankfurcie nad Menem...

Wówczas był to najszybszy produkowany seryjnie niemiecki samochód - osiągał prędkość maksymalną 160 km/h. Był również pierwszym w powojennych Niemczech autem rządowym i jak żaden inny reprezentował powrót kraju na arenę międzynarodową...

Kanclerz Konrad Adenauer otrzymał jeden z pierwszych jego egzemplarzy w grudniu 1951 roku i od tej pory podróżował już tylko "300". W konsekwencji model znany jest również jako "Mercedes Adenauer"...

W 1957 roku został poddany modernizacji i otrzymał oznaczenie 300 d (W 189). Litera "d" oznaczała w tym wypadku czwartą wersję (po 300, 300 b i 300 c). Wyższą moc silnika pozwoliło uzyskać zastosowanie wtrysku paliwa. Dłuższy rozstaw osi i większa karoseria, podobnie jak opcjonalne wspomaganie kierowcy oraz klimatyzacja, zwiększały komfort i przełamywały ówczesne bariery komfortu. Klimatyzacja, nazywana wtedy "systemem chłodzenia", była dostępna za dopłatą 3500 marek - za podobną kwotę można było pod koniec lat 50. kupić nowego VW garbusa

Półtora roku po tym, jak ostatni egzemplarz modelu 300 zjechał z taśm fabryki w Sindelfingen, podczas salonu samochodowego we Frankfurcie zadebiutował nowy okręt flagowy Mercedesa...

"600" (W 100) stanowił wtedy wzorzec pojazdu najwyższej klasy: 6,3-litrowy silnik V8 zapewniał znakomite osiągi i pozwalał na osiągnięcie prędkości przekraczającej 200 km/h, a pneumatyczne zawieszenie gwarantowało optymalny komfort jazdy, podobnie jak automatyczna przekładnia oraz wspomaganie kierownicy.

Unikalne wyposażenie z zakresu komfortu obejmowało hydrauliczne sterowanie przednich i tylnych foteli, drzwi i tylnej klapy oraz opcjonalnego szyberdachu. 5- lub 6-osobowa karoseria z rozstawem osi 320 cm była najczęściej dostosowana do indywidualnych zamówień klientów

Dodatkowo, Mercedes oferował 7- lub 8-osobową wersję z przedłużonym o 70 cm rozstawem osi, użytkowaną głównie jako limuzyna służb państwowych. W czerwcu 1981 r. zakłady w Sindelfingen opuścił ostatni, 2677. egzemplarz modelu. Prosto z fabryki pojechał do Untertürkheim, gdzie zajął honorowe miejsce w firmowej kolekcji Mercedesa.