Niemcy mają nowego rywala! Polestar oficjalnie częścią Volvo

Od tej pory nazwa Polestar oprócz wyczynowych wersji Volvo na tor, będzie oznaczać specjalne, najszybsze wersje samochodów cywilnych Volvo. Co ważne obok wersji sportowych Polestar może także zagościć po maską wielu cywilnych aut marki Volvo w formie pakietu oprogramowania optymalizującego działanie silnika, bez utraty fabrycznej gwarancji producenta.

Współpraca Volvo oraz Polestar sięga 1996 roku, gdy firmy rozpoczęły wspólnie opracowywany program samochodów wyczynowych przygotowywanych do rozmaitych serii wyścigowych. Niemal 20 lat temu, firma założona przez szwedzkiego kierowcę wyścigowego Jana "Flasha" Nilssona skupiała się wokół serii STCC, czyli szwedzkiego cyklu wyścigów samochodów turystycznych oraz Volvo 860 Super Touring modyfikowanego do tych zawodów. Co ciekawe, jeszcze nie pod marką Polestar, lecz jako Flash Engineering (nazwa pochodząca od pseudonimu Nilssona) już w pierwszym roku funkcjonowania zgarnęła tytuł mistrzowski w szwedzkiej serii. Sukces ten udało się powtórzyć w kolejnym roku, pomimo silnej konkurencji ze strony marek niemieckich.

W późniejszych latach firma skupiała się na modyfikowaniu Volvo S40, S60 oraz C30 do zawodów wyścigowych odnosząc sukcesy na arenie międzynarodowej. W 2001 r. do firmy dołączył Christian Dahl, który początkowo pełnił rolę głównego inżyniera wyścigowego, zaś 3 lata później odkupił udziały od Jana Nilssona i rok później przejął firmę.

Wraz z przejęciem zmieniła się nazwa - Flash Engineering zastąpiła marka Polestar, nawiązująca do gwiazdy polarnej oraz pierwszego miejsca startowego w wyścigach (pole position). W późniejszych latach współpraca z Volvo zacieśniała się coraz mocniej. Siedziba firmy została przeniesiona do Goeteborga, w pobliże centrali Volvo Car Corporation.

Owocem współpracy był pierwszy opracowany całkowicie od podstaw do wyścigów model C30, za kierownicą którego Robert Dahlgren i Tommy Rustad osiągnęli rekordowy, do tej pory niepobity wynik - pole position we wszystkich zawodach cyklu STCC w 2009, zgarniając jednocześnie indywidualny oraz zespołowy tytuł mistrzowski.

Na bazie tego modelu w 2010 powstał drogowy prototyp Volvo C30 Polestar Concept, znany choćby z owacyjnego przyjęcia w brytyjskim programie "Top Gear". Samochód powstał aby uczcić historyczne pasmo zwycięstw w STCC pokazując na drodze najlepsze rozwiązania sportowe w wydaniu codziennym.

Auto przebudowano od podstaw - za moc odpowiadał silnik Volvo T5 o pojemności 2,5 l, który po przeróbkach Polestara i zamontowaniu potężnej turbiny KKK K26 oferował 451 KM oraz 510 Nm momentu obrotowego, co pozwalało na rozpędzenie się do 100 km/h w zaledwie 4,2 sekundy oraz osiągnięcie prędkości maksymalnej przekraczającej 290 km/h.

Elementy aerodynamiczne auta opracowano w tunelu Volvo. Za przeniesienie napędu odpowiadał napęd BorgWarner 4. generacji, który w połączeniu z mechanizmami różnicowymi o ograniczonym poślizgu firmy Quaife oraz sześciobiegową manualna skrzynią biegów zapewniał niespotykany poziom dynamiki. Również wyczynowe zawieszenie Öhlinsa w zestawie z potężnymi 6-cio tłoczkowymi hamulcami Brembo nie pozostawiały wątpliwości - to prawdziwa wyścigówka na ulice.

Na jej podstawie rozpoczęto prace nad kolejnym modelem - S60 Polestar. W 2011 po raz pierwszy zaproponowano oficjalny program optymalizujący działanie silnika oraz podnoszący moc silnika T6 do 329 KM. Rok później S60 oficjalnego zespołu wyścigowego Volvo pobiło kolejne rekordy - zespół, w skład którego weszli: Tommy Rustad, Robert Dahlgren, Fredrik Ekblom oraz Thed Björk dowieźli potrójne zwycięstwo w serii TTA - Racing Elite League w Szwecji, zwyciężając jednocześnie w klasyfikacji zespołowej, producenckiej oraz indywidualnej (mistrzem został Fredrik Ekblom). We wrześniu tego samego roku świat ujrzał kolejny model koncepcyjny świętujący to zwycięstwo - 508-konny S60 Polestar Concept.

Był to drugi samochód drogowy stworzony od podstaw przez Polestara. Tym razem zdecydowano się zachować więcej komfortu właściwego cywilnym autom Volvo, łącząc go z wyścigową dynamiką. Samochód zbudowano wokół sześciocylindrowego silnika T6 o kodzie B6304T4, który legitymował się mocą 508 KM oraz 575 Nm momentu obrotowego. Seryjny silnik poddano przeróbkom, wymieniona została m.in. turbina na większą Garret 3171 oraz układ wydechowy Ferrita o średnicy 3,5 cala. Napęd BorgWarner czwartej generacji uzupełniono szperą na tylnej osi E-LSD oraz manualną skrzynią M66C o sześciu przełożeniach.

Podobnie jak w przypadku pierwszego koncepcyjnego modelu na bazie C30 auto gruntowanie przebadano w tunelu aerodynamicznym Volvo, gdzie dobrano odpowiednie dodatki poprawiające współczynnik oporu powietrza auta oraz zwiększające jego docisk. Zastosowano także regulowane zawieszenie Öhlins oraz imponujący skutecznością układ hamulcowy oparty o 6-cio tłoczkowe zaciski Brembo, oraz wentylowane tarcze o średnicy 380 mm z przodu (chłodzone specjalnie zaprojektowanymi wlotami powietrza) oraz 302 mm z tyłu auta. Dla wygody kierowcy obniżono także centralną konsolę oraz obszyto wnętrze Alcantarą. Środek uzupełniły zaprojektowane przez Polestar fotele kubełkowe. Tak przygotowane auto osiągało "setkę" w 3,9 sekundy, zaś jego maksymalna prędkość przekraczała 300 km/h.

Kolejnym kamieniem milowym dla firmy Polestar był rok 2014, kiedy to w szwedzkiej fabryce Torslanda wyprodukowano 750 sztuk produkcyjnych modeli S60 oraz V60 Polestar oferowanych w sprzedaży detalicznej na ośmiu rynkach.

Powodem do radości dla fanów Volvo były kolejne zwycięstwa w cyklu STCC, gdzie Szwedzi znów zgarnęli całą pulę. 2014 był także rokiem debiutu marki w australijskiej serii wyścigów V8 Supercars. Specjalnie przygotowany silnik V8 do zmodyfikowanego S60 okazał się być jednym z najlepszych w serii, generując 650 KM, co przełożyło się na 5. miejsce w klasyfikacji generalnej debiutanckiego roku zawodów.

Pierwszym modelem oferowanym w otwartej sprzedaży w Europie jest obecne S60 oraz V60 Polestar. To samochód, który potrzebuje niecałych 5 sekund, aby przyspieszyć do setki. Auto napędza 3-litrowy silnik o mocy 350 KM (500 Nm momentu obrotowego). Zastosowano nową turbosprężarkę typu twin scroll firmy Borg-Warner, przeprojektowano intercooler oraz układ wydechowy, który teraz posiada 2,5-calowy przekrój, z wyjątkiem o cal szerszego odcinka końcowego.

Za specjalnie zaprojektowanymi dla tego modelu 20-calowymi felgami kryją się 6-tłoczkowe zaciski Brembo oraz tarcze o średnicy 371 mm na przedniej osi. Zawieszenie to szwedzki Öhlins, który wspierają sprężyny o 80 proc. sztywniejsze w stosunku do wersji R-Design. Auta dostępne są w czterech wersjach kolorystycznych: czarnej, białej, srebrnej oraz charakterystycznej dla Polestara jasnoniebieskiej Rebel Blue.

Model ten nie jest oferowany w sprzedaży na rynku polskim, jednak już w 2016 roku planowane jest wprowadzenie do sprzedaży jego następcy, wyposażonego w dwulitrowy silnik z rodziny Drive-E oferujący identyczne osiągi oraz moc znamionową. To oznacza, że na rewirach BMW ze znaczkiem M i AMG od Mercedesa pojawi się nowy gracz.

W oczekiwaniu na nowy model warto wiedzieć, że w sprzedaży znajdują się pakiety optymalizacji osiągów Polestar. Taki magiczny zestaw poprawia m.in. reakcje przepustnicy, szybkość zmiany biegów automatycznej skrzyni, reakcję na zdjęcie nogi z przepustnicy, utrzymywanie biegu podczas pokonywania zakrętów, czy same osiągi silnika. Co ważne takie "podkręcenie" nie ma wpływu na fabryczną gwarancję auta.