TEZA Uprawnienie do zwrotu akcyzy w związku z dostawą wewnątrzwspólnotową przysługuje temu, kto faktycznie dysponował pojazdem po jego sprzedaży. Polska spółka, która sprzedała w Polsce samochód zagranicznemu nabywcy, który wywiózł pojazd poza Polskę, nie ma prawa do otrzymania zwrotu akcyzy.
STAN FAKTYCZNY W sprawie spółka wystąpiła do naczelnika urzędu celnego z wnioskiem o zwrot podatku akcyzowego zapłaconego od wewnątrzwspólnotowej dostawy trzech samochodów osobowych. Spółka powołała się na art. 107 ust. 1 ustawy z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 108, poz. 626 z późn. zm.). Spółka wskazała, że pojazd został odebrany przez niemieckiego kontrahenta, skąd został na lawecie przewieziony do Niemiec. Naczelnik urzędu celnego odmówił spółce zwrotu akcyzy.
Według organu nad podstawie art. 107 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym zwrot akcyzy przysługuje podmiotowi, który nabył prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, i który dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej. Jeśli więc w sprawie kontrahent niemiecki odebrał i sam wywiózł poza granicę Polski samochód, to organ I instancji stanął na stanowisku, że to nie spółka dokonała dostawy wewnątrzwspólnotowej, w związku z tym nie przysługuje jej zwrot akcyzy.
Spółka nie zgodziła się z tą decyzją i złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. Sąd uchylił decyzję organu. W uzasadnieniu sąd powołał się na wyrok NSA z 3 kwietnia 2008 r. (sygn. akt I FSK 333/07). W orzeczeniu tym wyrażono pogląd, że o zwrot podatku akcyzowego może wystąpić podatnik, który w ramach prowadzonej działalności dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, bez względu na fakt, czyim środkiem transportu dokonano tej dostawy: dostawcy, nabywcy czy też przewoźnika lub spedytora, któremu czynności przewozu zlecił bądź to dostawca, bądź nabywca. Sąd ma świadomość, że wyrok NSA zapadł na tle przepisów ustawy z 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym, jednak – wobec bardzo zbliżonego uregulowania w tej, jak i w zastępującej ją ustawie, można zastosować to rozstrzygnięcie do omawianej sprawy.
Dyrektor izby celnej złożył skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Sąd kasacyjny uchylił wyrok i oddalił skargę.
Reklama
UZASADNIENIE Według NSA sąd I instancji powołując się na orzeczenie NSA dotyczące poprzednich przepisów dokonał błędnej interpretacji art. 107 ust. 1 oraz art. 2 pkt 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym.
Z art. 107 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym wynika, że zwrot akcyzy przysługuje podmiotowi, który nabył prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, i który dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym samochodu osobowego, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, lub jeżeli w jego imieniu ta dostawa albo eksport są realizowane. Zwrot przysługuje na wniosek złożony właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie roku od dnia dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu osobowego. Natomiast z art. 2 pkt 8 omawianej ustawy wynika, że dostawa wewnątrzwspólnotowa to jest przemieszczanie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.
Prawo do zwrotu akcyzy w związku z dostawą wewnąrzwspólnotową przysługuje temu, kto faktycznie dysponował pojazdem po jego sprzedaży. Jeśli więc pojazd został wywieziony po z Polski do Niemiec po dokonaniu umowy sprzedaży, to spółka jako sprzedawca fizycznie nie dysponowała już tym pojazdem. Faktycznie więc dostawy dokonał inny podmiot niż spółka. Jeśli w umowie sprzedaży byłoby zapisane, że sprzedawca zobowiązuje się również do wywiezienia samochodu poza Polskę, to wtedy jako podmiotowi, który faktycznie dysponowałby pojazdem ten zwrot akcyzy by przysługiwał.
Wyrok NSA z 8 maja 2012 r., sygn. akt I GSK 344/11, prawomocny.
