TEZA Rada gminy nie może ustalać regulacji wprowadzającej obowiązek uiszczenia dodatkowej opłaty parkingowej w sytuacji, gdy osoba posiadają kartą parkingową umieściła ją w pojeździe samochodowym w sposób niezgodny z instrukcją.
STAN FAKTYCZNY Rada Miasta O. podjęła uchwałę zmieniającą uchwałę w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania oraz określenia wysokości i sposobu pobierania opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania na terenie miasta. Radni postanowili, że par. 3 pkt 1 tej uchwały otrzyma następujące brzmienie: „Ustala się zerową stawkę opłat parkingowych za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania dla następujących użytkowników: osób niepełnosprawnych kierujących pojazdami, posiadających karty parkingowe oraz kierowców przewożących osoby niepełnosprawne posiadające takie karty. Kartę parkingową należy umieścić za przednią szybą samochodu w sposób umożliwiający jej odczytanie. Nieumieszczenie karty parkingowej lub umieszczenie jej w sposób uniemożliwiający jej odczytanie skutkować będzie koniecznością uiszczenia opłaty parkingowej. W takim przypadku reklamacje nie będą rozpatrywane”. Uchwała została zaskarżona przez wojewodę opolskiego. Uznał on, że regulacja dotyczącąca stawki zerowej dla osób niepełnosprawnych i zasad umieszczania karty parkingowej oraz obowiązku uiszczenia opłaty parkingowej w przypadku nieumieszczenia karty lub jej umieszczenia w niewłaściwy sposób jest niezgodna z prawem.
UZASADNIENIE Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu doszedł do wniosku, że skarga zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z art. 13b ust. 4 pkt 2 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. z 2007 r. nr 19, poz. 115 z późn. zm., dalej: ustawa), rada gminy (miasta), ustalając strefę płatnego parkowania, może wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowane oraz zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników drogi. W zaskarżonej uchwale rada postanowiła, że „kartę parkingową należy umieścić za przednią szybą pojazdu samochodu w sposób umożliwiający jej odczytanie”. Rada nie ma kompetencji do ustanowienia takich regulacji. Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy, korzystający z dróg publicznych są obowiązani do ponoszenia opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych, w strefie płatnego parkowania. Natomiast z art. 13f ust. 2 wynika, że za nieuiszczenie opłat, o których mowa w art. ust. 1 pkt 1, pobiera się opłatę dodatkową. Tymczasem rada wykreowała kolejną sytuację odnoszącą się do osób niepełnosprawnych posiadających kartę parkingową i korzystających z zerowej stawki opłat parkingowych, w przypadku zaistnienia której powstaje obowiązek uiszczenia opłaty dodatkowej. Regulacja ta obejmuje przypadek, kiedy osoba posiada kartą parkingową, ale została ona umieszczona w pojeździe samochodowym w sposób niezgodny z instrukcją ustaloną przez radę. Tym samym rada wykroczyła niewątpliwie poza zakres delegacji ustawowej. Rada gminy (miasta) nie może wprowadzać aktem prawa miejscowego przesłanek prawnych do przepisów ustawy, które nie zostały w niej przewidziane. Przesłankę ustawową do obciążania podmiotów opłatą dodatkową stanowi stwierdzenie obiektywnie istniejącego faktu parkowania pojazdu bez uiszczenia opłaty parkingowej, bez prawa do korzystania ze stawki zerowej czy zniżki, a nie domniemanie wysnute na podstawie okoliczności umieszczenia bądź nie dowodu opłacenia parkingu lub korzystania ze stawki zerowej opłaty.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z 29 grudnia 2011 r., II SA/Op 530/11.
Reklama