Legalność sposobu uiszczania opłaty za parkowanie przyjętego przez radę miasta była przedmiotem rozstrzygnięcia Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyroku z 7 października 2011 r. (I OSK 1276/11, www.orzeczenia.nsa.gov.pl) NSA wskazał, że rada gminy (rada miasta) na podstawie art. 13b ust. 4 pkt 3 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (dalej ustawa) ma prawo określić sposób pobierania opłaty. Pod tym pojęciem należy rozumieć zasady, formy i ogół czynności technicznych pozwalających na dokonanie opłaty za parkowanie pojazdu w strefie płatnego parkowania. W myśl natomiast art. 13b ust. 4 ustawy rada gminy (rada miasta), ustanawiając strefę płatnego parkowania, ustala wysokość stawek opłaty (z tym że za pierwszą godzinę parkowania pojazdu samochodowego nie może ona przekraczać 3 zł). Może ona także wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowane oraz zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników drogi i określić sposób jej pobierania.
W rozpatrywanej przez NSA sprawie rada miasta określiła, że opłaty mogą być regulowane na kilka sposobów. Uchwała przewidywała możliwość: wykupienia biletu w urządzeniu kasującym przy użyciu monet o nominałach (10, 20 i 50 gr, 1, 2 i 5 zł) lub karty strefowej, wykupienia abonamentu albo wniesienia opłaty zryczałtowanej. W ocenie NSA ograniczając nominały monet, które mogą być wykorzystywane do uiszczenia opłat za parkowanie, gmina nie naruszyła praw i wolności obywatelskich, jak również nie przekroczyła delegacji ustawowej. Osoba zainteresowana, poprzez fakt korzystania ze strefy płatnego parkowania, ma obowiązek poddać się rygorom w niej obowiązującym. Wprowadzenie strefy płatnego parkowania, na co zezwala ustawa, oznacza bowiem przyjęcie określonych ograniczeń i zasad, w tym także w zakresie rozwiązań technicznych związanych z ponoszeniem opłat za parkowanie.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał także, że brak jest podstaw, by przyjąć, że urządzenia kasujące w strefie płatnego parkowania powinny umożliwiać rozmienianie i zamienianie środków płatniczych. Inny jest bowiem cel tych urządzeń, które mają przede wszystkim pobierać opłaty za parkowanie pojazdów, jednocześnie drukując potwierdzenie uiszczenia opłaty za parkowanie pojazdu w określonym czasie w strefie płatnego parkowania. Urządzenia kasujące nie są przeznaczone do wymiany środków płatniczych. To natomiast, że według opinii skarżącego urządzenia te powinny posiadać więcej użytecznych funkcji, nie może stanowić podstawy do uznania, że uchwała przewidująca możliwość wykupienia biletu w urządzeniu kasującym przy użyciu określonych monet narusza jego interes prawny w stopniu uzasadniającym uwzględnienie skargi.
Podstawa prawna
Reklama
Art. 13 b ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. z 2007 r. nr 19, poz. 115 z późn. zm.).
